"Op het moment ben ik 55 jaar. Oorspronkelijk volgde ik een opleiding in de technische richting, metaalbewerking. Om vervolgens een specialisatie elektrotechniek te volgen. 

In mijn jonge jaren was kunst voor de volwassen gemeenschap een vies woord. Een opleiding met vooruitzichten op een inkomen was het belangrijkste. Maar een inwendige drang naar creatie is moeilijk te onderdrukken."

"Na de dagopleidingen heb ik tal van weekend- en avondopleidingen gevolgd in Antwerpen, o.a. kunstlassen, interieur- en productontwerp. Deze waren voornamelijk praktijkgericht omdat ikzelf altijd de ervaring van anderen hierin belangrijker vond dan de theorie van de schoolbanken. Ik leerde vooral hoe je materialen anders en creatief kon gebruiken." 

"Een belangrijke mentor hierin was voor mij kunstlasser Jef De Cock, die oorspronkelijk werkte als technisch lasser en resoluut zijn werk opgaf om kunstenaar te worden. Hij had geen tv waardoor de puurheid in zijn denkpatroon aanstekelijk was. Deze man, die niet beïnvloed was door tal van reclameboodschappen en nieuwsgeving barstte van het gezond verstand en levensvreugde. 

Daarnaast Herminne De Roo, een schilderes die fotografisch kon schilderen en mij leerde werken met olieverftechnieken. Patineren van muren: houtnerf schilderen, marmer schilderen, maar voornamelijk 'trompe l'oeil' schilderen, wat eigenlijk 'het bedriegen van het oog' betekend. Het juiste perspectief en de juiste contrasten tussen licht en donker zijn hierbij zeer belangrijk. Ik leerde van haar vooral het observeren van een onderwerp. Ze heeft achteraf nog een opdracht voor mij uitgevoerd in een restaurant."

"Kunst, design en architectuur waren toen mijn passie Ik ging regelmatig mee naar kunsttentoonstellingen samen met Jef, voornamelijk beeldende kunst van beginnende kunstenaars. Ook bezocht ik regelmatig musea. Ik was gefascineerd door tal van kunstenaars, de abstractie van Kandinsky, de sterke weemoedige indrukken van Edward Hopper, die een ondertoon hadden van het verval van het moderne leven. Het genie Pablo Picasso waarvan enkel de schetsen al de perfectie waren."

"Ik volgde een aantal ontwerpers zoals Boris Sipek met zijn meubels, Philippe Starck die als gastontwerper werkte voor tal van grote merken maar vooral voor het lichtmerk 'Flos'. 

Een ontmoeting met Rudi Respeel, ontwerper en prijswinnaar destijds met zijn 'Kruistafel' leerde mij het commercieel aspect. Hij was namelijk net gestart met het maken van creatieve gebruiksvoorwerpen die hij verkocht aan tal van cadeaushops over het gehele land en zelfs daarbuiten."

Hotel Saporis (art deco)

Particulier (art nouveau)

"In de architectuur boeide mij het werk van Victor Horta, de belangrijkste Belgisch art-nouveau-architect en zijn leerling Antoine Courtens, die dan weer een belangrijke grondlegger is van de art deco. Het is naar zijn geest dat ik de lampen ontworpen heb voor Hotel Saporis te Hasselt.
Kort geleden heb ik ook 2 lusters mogen ontwerpen voor een vrouw afkomstig uit Tjechië in de art nouveau of jugendstil."

"Een Engelse designer Terence Conran was voor mij als ontwerper zijn tijd ver vooruit en wist als geen ander wat een interieur nodig had. De Zuid-Franse Provence stijl met zijn terracotta kleuren en overdaad aan decoratie geeft een gevoel van nonchalance, geniet van het leven 'La douce France'."

"Mijn grote voorbeelden uit de verlichtingswereld zijn de eigenzinnige Ingo Maurer, een Duits industrieel ontwerper met enkele beroemde creaties zoals de 'Lucellino en Don Quixote'.
Ook de ontwerpen van William Brand van het merk Brand van Egmond, volledig ambachtelijk gemaakte verlichting uit Nederland."

"Al deze indrukken speelden constant door mijn hoofd. Het waren losse puzzelstukjes zonder dat ik wist welke puzzel het moest worden."

"Rond mijn 30ste werkte ik in loondienst voor een elektro groothandel als vertegenwoordiger van verlichting en installatiematerialen. Met een handelsregister in bijberoep deed ik allerhande zaken, zoals interieurinrichting van voornamelijk horecazaken, decoratieve schilderstechnieken en maakte ikzelf al verlichting voor mijn eigen projecten. Een echt doel had ik toen nog niet, maar achteraf bekeken zijn al deze ervaringen nuttig geweest. Enkele jaren later ging ik in loondienst bij een verlichtingsmerk en weer enkele jaren later als interieur- en meubelontwerper bij een firma in Lanaken. Al die tijd bleef ik me nog steeds bezighouden met mijn bijberoep waarin de productie van handmatig gemaakte verlichting de bovenhand had genomen."

"Al de indrukken die ik nog steeds kreeg vanuit de kunstwereld, architectuur, enzovoort hadden één ding gemeen, het speels en 'out of the box' denken. Ik begon mijn verlichting te maken vanuit de behoefte van de klant. De puzzel was nu duidelijk en al snel was de oplossing 'het lichtpunt verkeerd' geboren. De vraag groeide en in 2009 zette ik de stap om enkel nog verlichting te gaan bouwen. Meer over deze verlichting in een volgend artikel."